مقدمه :

تقريباً در نزديكيهاي قرن بيستم (اواخر قرن نوزدهم) خبر چشمگيري اعلام شد:

اتمام طرح اوليه ژنوم انسان. كه اين مرحلة مهمي از زندگي نوع بشر محسوب مي شود كه تقريباً 150 سال پيش در اُديسه هومر و با كشف و پژوهش چشمگير مندل
(1884-1822) شروع شده بود و شايد به جرأت بتوان گفت بسط طرح اوليه ژنوم انساني نقطة عطفي در تاريخ تحول علم زيست شناسي بوده است.

قرن بيستم دورة پيشرفت چشمگير در همه علوم بود. اما مي توان گفت كه هيچ يك از علوم به اندازة زيست شناسي مولكولي پيشرفت قابل توجهي نداشته اند. زيست شناسي مولكولي يك ديدگاهي از شخصيت انساني براي فهم پيچيدگيهاي زندگي انسان ارائه مي كند و اما رياضيات در طي اين دورة متحرك، ثابت كرد كه خدمتگزار پيشرفت بوده است و در اين راه علوم رياضي نقش تسريع كننده در فهم ژنوم داشتند و بدين صورت يك رابطه تنگاتنگ و يك همكاري عميق بين رياضيات و زيست شناسي شكل گرفت. با اينكه سابقاً زيست شناسي مولكولي يك موضوع جديد و نويي بود ولي هم اكنون يك موضوع كاملي است كه در بسياري از قسمتهاي علوم از جمله ژنتيك مولكولي نقش مهمي را ايفا مي كند.

31صفحه