مقدمه

در منابع قوس و جرقه تقريباً امكان برانگيختن همه عناصر پايدار در جدول تناوبي وجود دارد.

تخليه قوس و جرقه به عنوان منابع برانگيختگي از دهه 1920 براي طيف سنجي نشري وكيفي و كمي استفاده شده است. بسياري از پيشرفت هاي نوين برانگيختگي قوس و جرقه در طي سالهاي جنگ، دهه 1940 به ويژه در پروژة منهتان اتفاق افتاد.

در منبع قوس dc ، 70 تا 80 عنصر برانگيخته مي شود. كاربرد اصلي قوس، براي تجزيه كيفي و نيمه كمي است، زيرا دقت اندازه گيري هاي كمي چندان مطلوب نيست. منبع جرقة‌ ولتاژ بالا، پر انرژي تر از قوس است؛ حتي گازهاي نادر و هالوژن ها در تخليه الكتريكي جرقه مي‌توانند برانگيخته شوند. دقت جرقه بيشتر از قوس dc است و براي اندازه گيري هاي كمي برتري دارد.

منابع برانگيختگي قوس

در اين بخش مشخصه ها، مزايا و محدوديت هاي انواع گوناگوني از تخليه هاي قوس نظير قوس dc ، قوس ac ، قوس با اتمسفر كنترل شده و قوس پايدار شده با گاز مورد توجه قرار مي‌گيرند.

قوس كه در تجزيه طيف شيميايي به كار مي رود، تخليه دي الكتريكي بين دو يا چند الكترود هدايت كننده است. يكي از الكترودها ،‌حاوي پودر نمونه، مخلوط جامد يا پس ماندة محلول است. شدت نشر در كل زمان قوس زني كه سوزاندن ناميده مي شود، به صورت فوتوگرافيكي يا الكترونيكي انتگرال گيري مي شود. قوس مي تواند در هوا يا اتمسفري از گاز بي اثر آزادسوز باشد، يا به وسيله گاز پايدار شود. قوس هاي آزادسوز بيشتر براي تجزيه هاي طيف شيميايي به كار گرفته مي شوند. سه نوع قوس مورد استفاده قرار مي گيرد: قوس dc ، قوس ac و قوس نوبتي يا تك جهتي.

38صفحه