56صفحه

خلاصه

امروزه شبيه سازي شكل دهي ورقها ، امكان بررسي رفتار ورق در حين شكل دهي و در نتيجه طراحي ابزار مناسب قبل از فرايند ساخت را فراهم مي سازد. اين مسئله به ويژه در ساخت قالب قطعات با ابعاد دقيق بسيار حائز اهميت است و مي تواند هزينه هاي ساخت قالب را بطور قابل ملاحظه اي كاهش دهد. در اين ميان براي رسيدن به دقت مورد نظر انتخاب يك مدل رياضي مناسب براي تغيير شكل الاستيك پلاستيك ورق از اهميت ويژه اي برخوردار است. در اين تحقيق مهمترين فرمول بنديهاي مورد استفاده در تغيير شكلهاي الاستوپلاستيك با كرنشهاي بزرگ در سي سال اخير مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج بدست آمده از اين بررسيها نشان مي دهد كه فرمول بندي ارائه شده توسط Xiao, Bruhns , Meyers(2000) كه بطور اختصار X-B-M(2000) نوشته مي شود بسياري از نواقص فرمول بنديهاي قبلي را برطرف نموده است. در اين تحقيق فرمول بندي الاستوپلاستيك X-B-M (2000) براي شبيه سازي شكل دهي ورقها انتخاب شده است. در اين فرمول بندي از نرخ تنش لگاريتمي بر مبناي اسپين لگاريتمي و نيز معيار كرنش لگاريتمي استفاده شده است.

در اين بررسي همچنين فرمول بنديهاي مختلف براي پوسته ها با سه ، پنج ، شش و هفت درجه آزادي مورد بررسي و مقايسه قرار گرفته است